| [Gość (112.0.*.*)]odpowiedzi [Chiński ] | Czas :2022-09-09 |  Nieświadomość nie jest pojęciem unikalnym dla psychologii, ale jest wspólna dla filozofii, psychiatrii, psychopatologii, prawa, literatury, historii i innych dyscyplin. Ma długą historię jako koncepcja psychologiczna, a freudowska doktryna psychoanalizy (w tym nowej psychoanalizy) z nieświadomością jako podstawową koncepcją nie jest już ogólną teorią psychologii w Stanach Zjednoczonych, przeniknęła do literatury, filozofii, sztuki i innych dziedzin nauk społecznych, a zachodni intelektualiści mówią o zjawisku nieświadomości tak, jakby chodziło o aktywność własnego serca i żołądka.
Freud wierzył, że nieświadomość odgrywa aktywną rolę w wywieraniu presji i wpływu na charakter i zachowanie osoby. Freud zastosował zasady determinizmu w swoich badaniach nad duchowym królestwem człowieka, argumentując, że rzeczy muszą być spowodowane. Pozornie trywialne rzeczy, takie jak sny, przejęzyczenia i błędy pisarskie, są zdeterminowane przez podstawowe przyczyny w mózgu, ale manifestują się w ukrytej formie. Na tej podstawie Freud zaproponował hipotezę o nieświadomym stanie psychicznym, dzieląc świadomość na trzy poziomy: świadomy, przedświadomy i nieświadomy.
Niektórzy ludzie bronią pojęcia "nieświadomy" i nie pozwalają ludziom odnosić się do niego jako "podświadomego" lub "podświadomego", co jest błędne i łatwo źle zrozumiane. Tak zwana nieświadomość, z jednej strony, zawiera wszelkiego rodzaju czynności, które są tymczasowo nieznane świadomości z powodu utajoności, a wszystko inne jest tym samym, co świadoma aktywność; Z drugiej strony, istnieją wszelkiego rodzaju "stłumione" działania, a jeśli te działania stają się świadomymi działaniami, muszą być w jaskrawym kontraście do innych działań w świadomości, odmiennych od "podświadomości" lub "podświadomości". |
|
