| [Gość (113.218.*.*)]odpowiedzi [Chiński ] | Czas :2024-03-04 |  Historia życia Archimedesa
Mówiąc o Archimedesie, większość ludzi znajduje rzeczy, które są nieznane. A potem: "Daj mi punkt podparcia, a podniosę całą ziemię". Jestem pewien, że większość ludzi słyszała o tym zdaniu. A osobą, która to powiedziała, był on, słynny matematyk i fizyk w starożytnej Grecji. Wraz z Gaussem, Eulerem i Newtonem, książętami matematyki, jest znany jako czterej wielcy matematycy świata, co świadczy o jego wybitnym wkładzie w rozwój matematyki na świecie. Poniżej znajduje się historia matematyka Archimedesa, która jest tylko w celach informacyjnych, spójrzmy.
Historia matematyka Archimedesa
Dwa tysiące sto dziewięćdziesiąt lat temu, w starożytnym greckim królestwie Sycylii, w starożytnym królestwie Syrakuz, żył wielki fizyk. Nazywał się Archimedes (287-212 p.n.e.). Przez całe życie Archimedes był pracowity i pracowity, poświęcał się nauce, był lojalny wobec ojczyzny, szanowany i chwalony przez ludzi. Archimedes odkrył prawo dźwigni i prawo Archimedesa, które nosi jego imię. Korzystając z tych praw, zaprojektował rozmaite maszyny, które miały służyć ludziom i ojczyźnie. Szczegóły jego życia nie są już weryfikowalne. Ale historia jego wynalazku i obrony ojczyzny jest przekazywana do dziś.
Ustanowienie prawa dźwigni finansowej
Ludzie używali dźwigni od czasów starożytnych i wiedzą, jak umiejętnie używać dźwigni. Kiedy Egipt budował piramidy, niewolnicy używali dźwigni do podważania ciężkich kamieni, budowniczowie statków używali dźwigni do wznoszenia masztów na statkach, ludzie używali wysięgników do czerpania wody ze studni i tak dalej. Archimedes nie przyznawał jednak, że istnieje jakaś "demoniczna natura": rozumiał, że wszelkiego rodzaju zjawiska w przyrodzie zawsze mają naturalne powody, aby je wyjaśnić, i że dźwignia również ma naturalne przyczyny, i był zdecydowany je wyjaśnić.Archimedes, po wielokrotnych obserwacjach, eksperymentach i obliczeniach, ostatecznie ustalił prawo równowagi dźwigni, to znaczy, że "ramię siły jest odwrotnie proporcjonalne do siły (ciężaru)". Innymi słowy, mały ciężar to ułamek dużego ciężaru, a długie ramię powinno być kilka razy dłuższe niż krótkie ramię. Archimedes, po ustaleniu prawa dźwigni, wywnioskował, że każdy ciężar można podnieść z małą siłą, o ile można uzyskać odpowiednią długość dźwigni..
"Daj mi punkt podparcia, a podniosę ziemię!"
Gdy król Syrakuz to usłyszał, rzekł do Archimedesa: "Na Zeusa, króla bogów w mitologii greckiej, który rządzi niebem, grzmotami, błyskawicami i deszczem, to, co mówisz, jest dziwne, Archimedesie!"
"Nie ma takiego punktu podparcia. — odparł Archimedes.
"Czyż nie można więc przekonać ludzi o boskiej mocy mechaniki?" – zapytał król.
— Nie, nie, mylisz się, Wasza Wysokość, mogę podać inne przykłady. — spytał Archimedes.
Król powiedział: "Tak się przechwalasz, a będziesz pchał dla mnie coś równie ciężkiego, w zależności od tego, co powiesz". "Król miał w tym czasie trudny problem, a mianowicie, że zbudował wielki statek dla króla Egiptu. Po zbudowaniu okrętu zmobilizowano całe miasto Syrakuzy, ale nie udało się zepchnąć go do wody. Archimedes powiedział: "Cóż, popchnę dla ciebie tę łódź". "
Po tym, jak Archimedes opuścił króla, użył dźwigni i koła pasowego do zaprojektowania i zbudowania zestawu pomysłowych maszyn. Gdy wszystko było gotowe, Archimedes poprosił króla, aby przyszedł i obserwował, jak statek wchodzi do wody. Podał królowi koniec grubego sznura i poprosił go, aby go delikatnie pociągnął. Nagle wielki statek poruszył się powoli i gładko zsunął się do wody, a król i jego ministrowie byli zdumieni cudem jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki......!
Zagadka ważenia koron
W oczach ogółu społeczeństwa Archimedes był "dziwakiem". Cytując rzymskiego historyka Plutarcha: "Był jak człowiek, który popadł w czary i nie troszczył się już o swoje pożywienie ani o swoje ciało". Czasami, gdy nastawiono posiłek na stół i kazano mu jeść, zdawał się tego nie słyszeć, ale nadal rysował swoje figury geometryczne w popiele paleniska. a żona jego czuwać będzie nad nim przez cały czas. Na przykład, kiedy nacierał swoje ciało olejem, siedział nieruchomo i rysował na sobie wzory olejem, zapominając o tym, co zrobił. Jego żona jeszcze bardziej bała się wysłać go do łaźni, co wywołało żart wywołany przez jedną z koron królewskich.
Nie tak dawno temu król kazał rzemieślnikowi wykonać dla niego złotą koronę, a król dał rzemieślnikowi potrzebną ilość złota. Kiedy król to usłyszał, również nabrał podejrzeń, więc zadzwonił do Archimedesa i poprosił go, aby ustalił, czy złota korona jest zmieszana ze srebrem i czy rzemieślnik nie sprzeniewierzył złota.Wrócił do domu i długo się nad tym zastanawiał, ale nie znalazł rozwiązania, nie mógł jeść codziennie, nie mógł dobrze spać, nie brał kąpieli, był jak demon...
Pewnego dnia król wysłał kogoś, aby nakłonił go do zgłoszenia się do pałacu. Jego żona zobaczyła, że jest zbyt brudny i zmusiła go do kąpieli. Kiedy kąpał się w łaźni, wciąż miał w głowie problem ważenia korony. Nagle zauważył, że kiedy jego ciało zanurza się w wannie, część wody wylewa się z jej boku. Jednocześnie czuł, że im głębiej wchodzi do wody, tym lżejsze staje się jego ciało. Natychmiast więc wyskoczył z wanny, zapomniał się ubrać i wybiegł na ulicę, gdzie był tłum. Biegnąc, krzyczał: "Wymyśliłem to, rozgryzłem to, znalazłem sposób na rozwiązanie korony!".
Kiedy wszedł do pałacu, powiedział do króla: "Pozwól mi przeprowadzić eksperyment, zanim będę mógł ci opowiedzieć o jego wynikach". Król zgodził się. Archimedes umieścił w misce z wodą kawałek złota, kawałek srebra i koronę ciężką jak korona i zobaczył, że ilość wody wypuszczonej przez samorodek jest mniejsza niż ilość srebrnej sztabki, a ilość wody wypuszczonej przez koronę jest większa niż ilość samorodka złota.
Archimedes rzekł do króla: "Korona jest zmieszana ze srebrem!" Król przyjrzał się eksperymentowi, ale nie zrozumiał i poprosił Archimedesa o wyjaśnienie. Archimedes powiedział: "Kilogram drewna jest większy niż kilogram żelaza. Ponieważ złoto jest gęste, a srebro mniej gęste, objętość srebra musi być większa niż złota.Eksperyment właśnie dowiódł, że korona emituje więcej wody niż samorodki złota, co wskazuje, że gęstość korony jest mniejsza niż samorodków złota, co dowodzi, że korona nie jest wykonana z czystego złota. Spójna relacja Archimedesa przekonała króla, a eksperyment dowiódł, że rzemieślnik sprzeniewierzył złoto...
Eksperyment Archimedesa jest zalążkiem "hydrostatyki". Nie poprzestał jednak na tym punkcie i kontynuował zagłębianie się w problem unoszących się ciał. W rezultacie odkryto ważną zasadę w naukach przyrodniczych – prawo Archimedesa. Oznacza to, że gdy obiekt jest zanurzony w cieczy, objętość wyładowywanej cieczy jest równa objętości zanurzonego przedmiotu, a wyporność pływającego korpusu jest utrzymywana jako równa ciężarowi cieczy wyładowywanej przez ciało pływające.
Widowisko w historii wojen
W 213 roku p.n.e. armia rzymska dowodzona przez Marchaila najechała państwo Archimedesa, Syrakuzy. W tym czasie Archimedes, który miał już siedemdziesiąt pięć lat, natychmiast wykorzystał wszystkie swoje talenty, aby pomóc ojczyźnie i walczyć z wrogiem.
Rzymski wódz Marquel, po zdobyciu kolejno dwóch miast Syrakuz, stał się jeszcze bardziej arogancki. Wierzył, że po zaledwie pięciu dniach przygotowań uda mu się zdobyć starożytne miasto Syra, stolicę kraju. Nie spodziewał się jednak, że to z powodu Archimedesa, siwowłosego starca, który kochał swoją ojczyznę, wszystkie jego plany legły w gruzach.
Ta bitwa, sprzed 2190 lat, została nazwana przez historyków cudem w historii wojen!
Markaelus poprowadził flotę okrętów, aby zaatakować Syrakuzy od strony wody, a każdy z jego żołnierzy był uzbrojony w łuki i strzały. Rzucając katapulty i działa strzałkowe, aby wyprzeć obrońców Syrakuz z miasta, a następnie przez samoloty oblężnicze zamontowane na pancernikach, niech żołnierze wkroczą do Syrakuz.Markay nie miał innego wyjścia, jak tylko pospiesznie wycofać pozostałe okręty...
Markay Road zdecydował się zaatakować w nocy. Sądził, że Archimedes nie będzie w stanie widzieć daleko w nocy, a kiedy flota dotrze do miasta, jego ogromne maszyny projekcyjne dalekiego zasięgu będą bezużyteczne. Kiedy jednak droga do Markay zaatakowała w nocy, znów był pech. Maszyny krótkiego zasięgu Archimedesa zostały aktywowane, a maszyny te nadal rzucały krótkimi strzałkami i kamieniami, powodując, że armia rzymska otrzymała kolejny ciężki cios, a nawet Markay prawie zginął.
Markay nie zamierzał rezygnować z próby zajęcia Syrakuz. Nadal ponaglał armię i zmusił swoich inżynierów do kontynuowania walki z Archimedesem. W rezultacie wszystko poszło na marne. Czasami, gdy Rzymianie pędzili pancerniki z machinami oblężniczymi do miasta Syrakuzy, obrońcy uruchamiali rodzaj machiny z "długą paszczą", a z "długiej paszczy" spadały kamienie, nie tylko rozbijając machiny oblężnicze, ale także rozbijając pancerniki na kawałki, pozostawiając rzymskich żołnierzy w rozpaczliwej sytuacji. Zdarzało się, że z miasta zrzucano żelazny hak, który był tak elastyczny w sterowaniu maszynowym, że zaczepiał dziób rzymskiego okrętu wojennego, który następnie podciągał go do góry, powodując przewrócenie się na bok i zapięcie w wodzie.
Markaelus wyczerpał wszystkie środki ataku, ale wszystkie zostały złamane przez wynalazek Archimedesa. Armia rzymska stała się, a gdy zobaczyła linę wystającą z muru, rzuciła się do ucieczki, krzycząc: "Archimedes użył innej maszyny, aby płatać nam figle!".
W końcu Markay nie miał innego wyjścia, jak tylko otoczyć starożytne miasto Syra, na próżno próbując uwięzić ludzi w mieście. Jego metoda sprawiła, że Archimedes stał się bezsilny. Armia rzymska oblegała Syrakuzy przez osiem miesięcy i w końcu skorzystała z okazji święta Syrakuz, aby zakraść się przez opustoszałą bramę miejską i zdobyć Syrakuzy.
Kiedy armia rzymska przypuściła szturm na miasto, Marcailu rozkazał zabić wielkiego fizyka. Ale w tym czasie Archimedes rysował swoje postacie w swoim laboratorium. Gdy żołnierz wpadł do środka, zaniepokoił go odgłos kroków. To zamieszanie spowodowało, że obudził się i gniewnie krzyknął: "Hej, zniszczyłeś mój obraz, uciekaj!", a jego oburzenie rozgniewało rzymskich żołnierzy, a Archimedes zginął od miecza.
Chociaż wielki fizyk Archimedes zginął, jego wkład w naukę dla ludzkości jest niezmierzony! |
|
