| Język : |
|
| Społeczność Encyklopedia |Encyklopedia odpowiedzi |Wyślij pytanie |Słownictwo Wiedza |Prześlij wiedzy |
Apologia pro Poemate Meo |
|
Apologia Pro1 Poemate Meo Ja też widział Boga przez błoto - błoto, że pęknięty na policzkach, gdy wretches2 uśmiechnął. Wojna przyniosła większą chwałę ich oczy niż krew i oddali swoje śmiech większą radość niż trzęsie dziecko. Wesołych było tam śmiać - Gdzie śmierć staje się absurdalne i życia absurder. Dla władzy był na nas jak slashed3 gołe kości nie czuć choroby lub remorse4 morderstwa. Ja też nie odpadły strach - Za barrage5, martwy jak mojego plutonu, płynął ducha mego rosnących, lekkie i jasne Przeszłość entanglement6 gdzie leżały porozrzucane nadzieje; I był świadkiem exultation7 - Twarze, które kiedyś mnie przeklinać, scowl8 na grymas, Shine i podnieść się z pasji oblation9, Serafickiego na godzinę, choć były one foul10. Zrobiłem stypendia --Untold szczęśliwych kochanków w starej piosence. Dla miłości nie jest binding11 uczciwych usta miękkim jedwabiu z oczami, które wyglądają i długich, Mam postrzegane dużo piękna w przysiegi hoarse12 która trzymała naszą odwagę prosto, muzykę słychać w silentness obowiązków; znalazł spokój, gdzie skorupa burz spouted13 reddest spate14. Niemniej jednak, z wyjątkiem dzielić się z nimi w piekle bolesnej ciemności piekła, którego świat jest, ale z drżeniem o flare15, i niebo, ale jak autostrady na skorupkach, Nie rozpatruje ich wesołość: Nie przyjdzie im do myślenia również zawartość w żadnym żartem kopalni. Ci ludzie są warte Twoje łzy: Nie warto ich wesołość Kategoria :[Kultura][Literatura] |
| Użytkownik Recenzja |
|
Brak komentarzy |
