| [Gość (120.204.*.*)]odpowiedzi [Chiński ] | Czas :2021-10-21 | Zasada dopasowania kosztu przychodu standardów rachunkowości przedsiębiorstwa
Zasada dopasowania oznacza, że dochód uzyskany w danym okresie obrachunkowym lub w przedmiocie księgowym odpowiada wydatkom i kosztom poniesionym w celu uzyskania tego dochodu w celu prawidłowego obliczenia zysku lub straty netto uzyskanych w danym okresie obrachunkowym i w jego ujmowanie. Zasada dopasowywania jest ważną zasadą rachunkowości w ramach koncepcji rachunkowości episomicznej zysku. Tak zwany wygląd zysku wymaga od decydentów rachunkowości uwzględnienia bezpośredniego ujmowania i wyceny przychodów i kosztów związanych z niektórymi rodzajami transakcji w formułowaniu systemu księgowego. W tabeli zysków bilans ma na celu jedynie potwierdzenie pośrednika alokacji między okresami z rozsądną wyceną dochodu i stanie się podmiotem powiązanym z rachunkiem zysków. Koszt odnosi się do różnych wydatków poniesionych przez firmy ubezpieczeniowe w celu sprzedaży produktu ubezpieczeniowego.Wydatek odnosi się do odpływu korzyści ekonomicznych spowodowanych przez zakłady ubezpieczeń w codziennej działalności sprzedaży polis i świadczenia usług. Można zauważyć, że koszt ubezpieczenia opiera się na produktach ubezpieczeniowych lub typach ubezpieczeń jako przedmiotu windykacji, a koszt ubezpieczenia jest przedmiotem windykacji okresu rozliczeniowego, koszt jest kosztem obiektywnym...
Jak wspomniano wcześniej, dochód ze składki zakładów ubezpieczeń majątkowych i innych niż ubezpieczenia na życie jest tylko dochodem zrealizowanym w bieżącym okresie po skorygowaniu dochodu, który nie należy do bieżącego okresu, aby "wyodrębnić niewygasłą rezerwę odpowiedzialności" na "składkę zarobioną brutto" (lub "składkę zarobioną") i powinien być "składką brutto zarobioną" jako przychód ze sprzedaży i na tej podstawie do zbierania kosztów i dopasowania wydatków.
Formuła zysku z tytułu gwarantowania emisji dla zakładów ubezpieczeń majątkowych i innych niż ubezpieczenia na życie jest taka:
Zysk z tytułu ubezpieczenia - Przychody z tytułu składek - Koszt odszkodowania - Koszty reasekuracji - Koszty sprzedaży - Koszty ogólne (Formuła 1)
Wśród nich koszt sprzedaży obejmuje koszt opłaty, podatek od sprzedaży i dopłatę, opłatę za ubezpieczenie, fundusz gwarancyjny ubezpieczenia i zamortyzowaną opłatę za podubezpieczanie, koszt ubezpieczenia składa się z wydatków na wystawę i wynagrodzenia za wyniki sprzedaży.
Koszty sprzedaży to zasadniczo bezpośrednie koszty związane z umowami ubezpieczeniowymi ponoszone przez zakłady ubezpieczeń podczas podpisywania lub odnawiania polis, równoważne kosztom nabycia polis zdefiniowanym w nowych standardach rachunkowości.
W przypadku kosztów nabycia polisy nowe standardy rachunkowości przewidują, że są one uwzględniane w bieżącym zysku i stracie, takie traktowanie w zakładach ubezpieczeń innych niż ubezpieczenia na życie nadal działało i równomiernie zwiększa zysk z tytułu gwarantowania emisji jest zasadniczo poprawne.
Jednak w czasach szybkiego wzrostu biznesu i wczesnego uruchamiania, zyski będą musiały stawić czoła gwałtownemu spadkowi wraz z szybkim wzrostem wolumenu działalności, gdy wzrost wolumenu działalności wyrównał się lub gwałtownie spadł, zyski znacznie wzrosły. Najbardziej typowym przykładem jest kontrowersyjna kwestia transgranicznej utraty ryzyka z 2007 r.:
Zgodnie z krajowymi standardami rachunkowości rachunkowości, pierwszy rok sprawozdań finansowych z wymiany silnych ubezpieczeń sumarycznych strat księgowych w wysokości 3,9 miliarda juanów, ale zgodnie z międzynarodowymi standardami rachunkowości z uwzględnieniem małych zysków.
Zasada dopasowania kosztu przychodu standardów rachunkowości przedsiębiorstwa
Powodem jest opłacalne przetwarzanie nabycia polisy, koszty sprzedaży związane z dochodem ze składek są wykorzystywane jako koszty okresowe w celu zmniejszenia zysku z bieżącego roku, podczas gdy dochód ze składki jako źródło zysku za bieżący rok jest obliczany przez odjęcie nierozpoznanej składki przez 1/365, co stwarza problem niedopasowania dochodów i kosztów.
Polityka rachunkowości akwizycji kosztów nie jest zgodna z zasadą dopasowywania kosztów i nie może dostarczyć prawidłowych informacji księgowych, więc wpłynie na decyzję operatora lub inwestora. Wynika to z faktu, że nierównomierny podział działalności ma wpływ na zyski:
Gdy data rozpoczęcia działalności ubezpieczeniowej koncentruje się w drugiej połowie roku, ze względu na wkład "składki zarobionej brutto" ograniczona, nie może wspierać wyższych kosztów nabycia polisy, co może spowodować, że jednostki biznesowe w pierwszej połowie roku niezależnie od ekspansji kosztów działalności, niezależnie od jakości działalności, wszystkie ograniczenia rozwoju, powodujące wybór zachowań biznesowych ignorują tworzenie wartości.
Paragraf 28 Ogłoszenia nr 60 Standardów Rachunkowości Finansowej Stanów Zjednoczonych definiuje to:
Koszty nabycia polisy to prowizje i inne koszty (np. wynagrodzenia i opłaty za badania lekarskie ubezpieczających dla ubezpieczających) początkowo związane z uzyskaniem nowych i odnowionych polis.
Potwierdzenie kosztu nabycia polisy powinno odpowiadać odpowiednim korzyściom. Podpisując polisę, aktywa kosztowe uzyskuje się poprzez zarejestrowanie odroczonej polisy w wysokości powiązanych opłat, a po upływie całego okresu obowiązywania polisy niezrealizowany dochód ze składki jest stopniowo uzyskiwany, a aktywa DPAC są amortyzowane jako wydatki.
Podsumowując, autor uważa, że koszt nabycia polisy (koszt sprzedaży) powinien być kapitalizowany, odpowiadając odpowiadającej mu zarobionej premii. Oto jak to zrobić:
Bieżący koszt nabycia polisy jest rozdzielany między bieżącą "zarobioną składkę brutto" i "nieodzyskaną składkę", a koszt nabycia polisy z bieżącego okresu "nieodzyskana składka" jest uwzględniana na rachunku "amortyzacji kosztów nabycia polisy" (rachunek klasy aktywów) na następny okres, a koszt nabycia polisy bieżącej "zarobionej składki brutto" koszt nabycia polisy i koszt nabycia polisy z nieprorowanej składką za bieżący okres uzyskaną w bieżącym okresie są uwzględniane w bieżącym okresie.
Pobór i amortyzację kosztu nabycia polisy oblicza się według rodzaju ubezpieczenia.
Wzór jest następujący:
Amortyzacja kosztów nabycia polisy za bieżący rok - Koszty nabycia polisy za rok bieżący× Składka brutto uzyskana w przychodach ze składek za bieżący rok / Przychody ze składki za rok bieżący (Formuła 2)
Amortyzacja kosztu nabycia polisy niezapaszczonej z poprzedniego roku w tym roku - Koniec niezapaszczonego kosztu nabycia polisy z poprzedniego roku× nierozpoznanej składki z poprzedniego roku uzyskanej w bieżącym roku / nierozpoznanego salda składki z poprzedniego roku (Formuła 3)
Amortyzacja kosztów nabycia polisy za rok bieżący - Amortyzacja kosztów nabycia polisy za rok bieżący i amortyzacja niewykorzystanych kosztów nabycia polisy za rok poprzedni (Formuła 4)
Koszt nabycia polisy Numer końcowy - Koszt nabycia polisy za bieżący rok - Koszt nabycia polisy w poprzednim roku w zeszłym roku - Amortyzacja kosztów nabycia polisy za rok (Formuła 5)
Kalkulacja kosztów działalności reinsercyjnej obejmuje również amortyzację krzyżową wydatków.
W przypadku wystąpienia działalności reasekuracyjnej zakład ubezpieczeń musi zapłacić odbiorcy reasekuracji opłatę, która ma jednocześnie rozdzielić składkę, zgodnie z umową umowy reasekuracji od odbiorcy reasekuracji do pewnej części opłat sububezpieczeniowych i składek sububezpieczeniowych (w oparciu o podział składek), zwanych "zamortyzowanymi kosztami podubezpieczenia".
Koszty nabycia polisy, opłaty i wydatki, podatek od sprzedaży i dodatkowe fundusze ochrony ubezpieczeniowej, koszty ubezpieczenia - zamortyzowane koszty podubezpieczeń ( Formuła 6 )
Z rachunku zysków zakładów ubezpieczeń majątkowych i pozostałych firm można stwierdzić, że oprócz kosztów administracyjnych w kategorii wydatków powinny być bieżące, inne koszty związane ze sprzedażą polis, tj. koszty nabycia polisy powinny być dopasowane do odpowiednich składek zarobionych do kosztów różnych okresów. |
|
