| [Gość (58.214.*.*)]odpowiedzi [Chiński ] | Czas :2022-12-17 | Kontekst, czyli kontekst, semantyka, to pojęcie dyscyplin językowych (językoznawstwo, socjolingwistyka, analiza tekstu, pragmatyka, semiotyka itp.).
Technika analizy semantycznej odnosi się do analizy długiej listy słów lub treści, z których analizowane jest podsumowanie i ogólne znaczenie akapitu, a nawet dalej, sortowane jest znaczenie całego artykułu. Technologia ta może być stosowana do interpretowania filmów, plików audio i innych, dzięki czemu wyszukiwarki mogą wyszukiwać obiekty inne niż tekst, co jest wygodne dla użytkowników, aby zaoszczędzić dużo czasu na oglądaniu filmów i słuchaniu dźwięku, a także może pomóc użytkownikom zrozumieć zawartość filmów i audio z wyprzedzeniem. |
| [Gość (58.214.*.*)]odpowiedzi [Chiński ] | Czas :2022-12-17 |  Kontekst to środowisko mowy, które obejmuje zarówno czynniki językowe, jak i niewerbalne. Kontekst, czas, przestrzeń, kontekst, przedmiot, przesłanka dyskursu itp. są czynnikami kontekstowymi związanymi z użyciem słów.
Z perspektywy historycznego statusu studiów kontekstualnych definicja kontekstu i jego podstawowe treści w różnych dyscyplinach i różnych szkołach akademickich nie są tożsame. Pan Wang Jianping zdefiniował kontekst z perspektywy pragmatyki: "Kontekst to subiektywne czynniki, na których ludzie polegają, aby zrozumieć i używać języka w komunikacji językowej, które manifestują się jako kontekst mowy lub nie jako mowa".
Pojęcie kontekstu zostało po raz pierwszy zaproponowane przez brytyjskiego antropologa B. Malinowskiego w 1923 roku, który rozróżnił dwa rodzaje kontekstu, jeden "kontekst sytuacyjny" i drugi "kontekst kulturowy", o którym można również powiedzieć, że dzieli się na "kontekst językowy" i "kontekst niewerbalny".Kontekst językowy odnosi się do różnych kontekstów, które pojawiają się jako mowa, w której pewna struktura dyskursu wyraża określone znaczenie w procesie komunikacji, w tym zarówno kontekst w języku pisanym, jak i przedmowę i posłowie w języku mówionym; Kontekst niewerbalny odnosi się do różnych subiektywnych i obiektywnych czynników, na których opiera się struktura dyskursu, aby wyrazić określone znaczenie w procesie komunikacji, w tym czas, miejsce, okazję, temat, tożsamość, status, tło psychologiczne, tło kulturowe, cel komunikacji, tryb komunikacji, obiekty zaangażowane w treść komunikacji i różne symbole niewerbalne (takie jak postawa, gesty), które pojawiają się jednocześnie ze strukturą dyskursu...
[Przykład] Yin Qian: Scenarzysta lub reżyser "Walking to the West Exit" nie pojął bogatej psychologicznej konotacji postaci w sztuce, powodując, że ci dostojni i żywi ludzie, którzy "przeszli zachodnim wyjściem", stali się bladym symbolem bez osobowości. Widać, że w postmodernistycznym kontekście artystycznym sztuka straciła dawną godność i stała się obiektem upokorzenia i parodii. Yin Qian naprawdę nie widzi szacunku scenarzysty i reżysera sztuki dla ludzi, którzy "wyszli na zachód" w przeszłości, ani nie widzi ich miłości do współczesnych Shanxi. (Esej Yin Qian: "Go to the West Exit" został oskarżony o obrażanie ludzi Shanxi) |
|
